Kolumnada i fontanna na Placu Świętego Piotra przed Bazyliką Świętego Piotra. Opuszczony plac z powodu pandemii coronowirusa Covid-19, Watykan, Rzym, Włochy – Zdjęcia stockoweKolumnada i fontanna na Placu Świętego Piotra przed Bazyliką Świętego Piotra. Opuszczony plac z powodu pandemii coronowirusa Covid-19, Watykan, Rzym, Włochy - Zbiór zdjęć royalty-free (Apostoł - wyznawca)Vatican, Rome, Italy - October 9, 2020: Colonnade and fountain on Square in front of Saint Peter's Basilica. Deserted square due to the Covid-19 coronovirus pandemicObrazy wysokiej jakości do wszelkich Twoich projektówTen obraz służy tylko do użytku redakcyjnego?Zdjęcia „Wyłącznie do zastosowań redakcyjnych” nie mają zgody modela ani właściciela na publikację, co oznacza, że nie można wykorzystać ich do celów komercyjnych, reklamowych ani promocyjnych. Tego typu zawartość jest przeznaczona do użytku w związku z wydarzeniami wartymi opublikowania lub wydarzeniami ogólnego zainteresowania (na przykład na blogu, w podręczniku, gazecie lub artykule w czasopiśmie).$ z miesięcznym abonamentem10 obrazów miesięcznieNajwiększy rozmiar:3840 x 5760 piks. (32,51 x 48,77 cm) - 300 dpi - kolory RGBID zdjęcia:1320280416Data umieszczenia:27 maja 2021Słowa kluczoweApostoł - wyznawca Obrazy,Architektura Obrazy,Barok Obrazy,Bazylika Obrazy,Bazylika św. Piotra na Watykanie Obrazy,Budynek z zewnątrz Obrazy,Choroba zakaźna Obrazy,Europa - Lokalizacja geograficzna Obrazy,Fasada Obrazy,Fontanna Obrazy,Fotografika Obrazy,Historia Obrazy,Kierunki podróży Obrazy,Kolumna architektoniczna Obrazy,Kolumnada Obrazy,Kopuła - Element architektoniczny Obrazy,Koronawirus COVID-19 Obrazy,Kościół Obrazy,Pokaż wszystkieCzęsto zadawane pytania (FAQ)Czym jest licencja typu royalty-free?Licencje typu royalty-free pozwalają na jednokrotną opłatę za bieżące wykorzystywanie zdjęć i klipów wideo chronionych prawem autorskim w projektach osobistych i komercyjnych bez konieczności ponoszenia dodatkowych opłat za każdym razem, gdy korzystasz z tych treści. Jest to korzystne dla obu stron – dlatego też wszystko w serwisie iStock jest objęte licencją typu licencje typu royalty-free są dostępne w serwisie iStock?Licencje royalty-free to najlepsza opcja dla osób, które potrzebują zbioru obrazów do użytku komercyjnego, dlatego każdy plik na iStock jest objęty wyłącznie tym typem licencji, niezależnie od tego, czy jest to zdjęcie, ilustracja czy można korzystać z obrazów i klipów wideo typu royalty-free?Użytkownicy mogą modyfikować, zmieniać rozmiary i dopasowywać do swoich potrzeb wszystkie inne aspekty zasobów dostępnych na iStock, by wykorzystać je przy swoich projektach, niezależnie od tego, czy tworzą reklamy na media społecznościowe, billboardy, prezentacje PowerPoint czy filmy fabularne. Z wyjątkiem zdjęć objętych licencją „Editorial use only” (tylko do użytku redakcji), które mogą być wykorzystywane wyłącznie w projektach redakcyjnych i nie mogą być modyfikowane, możliwości są się więcej na temat obrazów beztantiemowych lub zobacz najczęściej zadawane pytania związane ze zbiorami zdjęć.

Fontane di Piazza San Pietro – wodne fajerwerki na Placu św. Piotra Fontanny na Palcu św. Piotra, Giuseppe Vasi, Delle magnificenze di Roma antica e moderna, 1747, zdj. Wikipedia Stojąc na Placu św. Piotra i wodząc wzrokiem po otaczających go cudach architektury, dopiero po chwili zwrócimy uwagę na dwie fontanny znajdujące się po obydwu stronach obelisku Vaticano. Ich uroda nie powala, ale szum wody i jej rozpryskujące się krople, w słoneczne dni tworzące świetlisty parawan wielobarwnej mgły, dopełniają idealną harmonię tego miejsca – urbanistycznego arcydzieła. Stojąc na Placu św. Piotra i wodząc wzrokiem po otaczających go cudach architektury, dopiero po chwili zwrócimy uwagę na dwie fontanny znajdujące się po obydwu stronach obelisku Vaticano. Ich uroda nie powala, ale szum wody i jej rozpryskujące się krople, w słoneczne dni tworzące świetlisty parawan wielobarwnej mgły, dopełniają idealną harmonię tego miejsca – urbanistycznego arcydzieła. Stare sztychy ukazują je jako tryskające silnymi strumieniami wody, niemal jak gejzery, tak że nie widać kolejnych talerzy fontann. Dziś są to dość rachityczne strugi, poprzez które odsłaniają się poszczególne ich elementy. Są do siebie bardzo podobne, choć nie są identyczne. Rozróżnić je możemy po znajdujących się na ich trzonach reliefach, informujących o fundatorach. Każda z fontann składa się z obszernej dolnej misy, trzonu i dwóch stopniowo zmniejszających się basenów. Dzięki temu woda mogła spływać jak po kaskadach, przez stulecia wywołując u przyjezdnych zachwyty nad cudami natury połączonymi z inżynierią. Obydwie wykonano z granitu i trawertynu. Mają 8 metrów wysokości, a ich baseny 28 metrów obwodu (dolny) oraz 16 metrów i 12 metrów (górne). Swoje miejsce i ostateczny kształt uzyskały w momencie ukończenia kolumnady Berniniego okalającej Plac św. Piotra, ale początki jednej z nich sięgają odległych czasów. Woda dopływała do Watykanu już za czasów cesarza Trajana (98–117) dzięki wybudowanemu przez niego akweduktowi (Acqua Traiana). Trudno to sobie wyobrazić, ale czerpana była z miejscowości Bracciano, leżącej w odległości około 50 kilometrów od Rzymu. W 1490 roku z polecenia papieża Innocentego VIII zbudowano przeznaczoną dla pielgrzymów fontannę po prawej (stojąc przodem do bazyliki), północnej stronie placu. Mogli w niej ugasić pragnienie i umyć się po długiej drodze. Niezastąpiony kronikarz Stefano Infessura opiewał jej piękno, pisząc o dwóch – zdobionych herbami papieskimi i reliefami – kolistych basenach, z których spływała woda; kończył uwagą, „iż nic podobnego nie można znaleźć nigdzie w Italii”. Dziesięć lat później fontannę odnowił papież Aleksander VI, nakazując dobudowanie do niej dodatkowego poidła dla koni. Tak dotrwała aż do początku XVII wieku. Wtedy papież Paweł V, ten, którego dumne imię widnieje na fasadzie bazyliki, przebudował i zmodernizował akwedukt Trajana, nazwany na jego cześć Acqua Paola. Papież nakazał też przebudowę fontanny. Acqua Paola kończy swój bieg na wzgórzu Janikulum (Gianicolo) na wysokości 266 metrów nad poziomem morza, w wybudowanej również przez papieża Pawła V innej fontannie dell’Acqua Paola. Stamtąd, przez poprowadzone rury, przepływała do fontanny na Placu św. Piotra. Autorem jej nowej formy był Carlo Maderno – twórca licznych fontann w mieście. Zbudował on nowy, wieloboczny, podwyższony kilkoma stopniami basen. Zachował środkową misę starej fontanny, a górną zastąpił odwróconym talerzem (rodzajem grzyba), który pokryto kamiennymi łuskami, uzyskując w ten sposób znakomity efekt optyczny. Woda tryskająca na kilka metrów w górę, spadając uderzała w kamienne podłoże grzyba, rozpryskując się w niezliczone krople, które w promieniach słońca połyskiwały tysiącami barw, czasem nawet tworząc tęczę. Usunięto stare herby poprzednich fundatorów, zastępując je herbem Pawła V i umieszczonymi w płycinach cokołu wizerunkami orła i smoka – heraldycznymi symbolami rodu Borghese, z którego papież się wywodził. W tym momencie plac przed bazyliką urozmaicała jedna fontanna. Zmieniło się to po zaprojektowaniu Placu św. Piotra (Piazza di San Pietro), a przede wszystkim kolumnady, przez Gian Lorenza Berniniego w połowie XVII wieku. Aby jego przestrzeń odpowiednio ujednolicić, po przeciwległej, południowej stronie placu należało wybudować drugą fontannę. Uczynił to również Bernini, wzorując się na fontannie Maderny, ale dopiero za panowania papieża Klemensa X (1667). I to jego herb (sześć gwiazd) widnieje na trzonie fontanny, zwanej też fontanną Klemensa X. Zauważymy tam również inskrypcję upamiętniającą papieża Pawła VI, który fontannę w XX wieku odnowił.

W piątek mija 41 lat od zamachu na Jana Pawła II na placu Świętego Piotra. Gdy 13 maja 1981 roku na początku środowej audiencji generalnej papież objeżdżał plac otwartym samochodem

^{Bazylika św. Piotra jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc na całym świecie. Znana jest także jako Katedra Rzymska lub po prostu Watykan. Bazylika św. Piotra w Rzymie to kościół rzymskokatolicki znajdujący się na terenie Watykanu. Służy zarówno jako rezydencja papieża, jak i ważne sanktuarium dla katolików na całym świecie. Jej projekt architektoniczny jest wyjątkowy w porównaniu z innymi kościołami we Włoszech i w Bazyliki św. Piotra sięgają 24 r. kiedy to została założona przez cesarza Konstantyna w miejsce kilku wcześniejszych kościołów znajdujących się w tym samym miejscu. Jednak dopiero w 856 r. papież Leon IV wydał dekret oficjalnie nadający jej status katedry, co czyni ją jednym z najstarszych działających kościołów chrześcijańskich, który jest używany do dziś. Z biegiem czasu kościół św. Piotra był wielokrotnie odnawiany i przebudowywany, co wyjaśnia, dlaczego w jego murach w różnych okresach historii można podziwiać tak wiele stylów architektonicznych: Bizancjum, styl karoliński, romański i barokowy – wszystkie te style były wykorzystywane na przestrzeni wieków do dekoracji tego świętego treści artykułu1 Plac Świętego Piotra w Rzymie – podstawowe informacje o tym Historia Kolumnada Obelisk Inne elementy na Placu Świętego Piotra 2 Wydarzenia na Placu Świętego Piotra3 Zwiedzanie Placu Świętego Piotra4 Uroczystości na Placu Świętego PiotraPlac Świętego Piotra w Rzymie – podstawowe informacje o tym miejscuHistoria powstaniaPlac Świętego Piotra (po włosku: Piazza San Pietro) to bez wątpienia obowiązkowy punkt na liście miejsc do odwiedzenia podczas pobytu w Rzymie. Zwiedzanie go z pewnością będzie niezwykłym doświadczeniem!Właściwie znajduje się on w Watykanie, tuż przed Bazyliką Świętego Piotra. Powstawał w latach 1656-1667 na wniosek papieża Aleksandra VII, według projektu architekta Berniniego. Ten centralny plac Watykanu ma kształt prostopadłego owalu, który otwiera się na fasadę bazyliki, od drugiej zaś strony łączy się ze słynną Via della Conciliazione, czyli Drogą Pojednania. Ma 240 metrów średnicy i jest w stanie pomieścić aż osób!Kolumnada BerniniegoPlac otacza czterorzędowa kolumnada w porządku toskańskim, zakończona attyką. Składają się na nią 240 kolumny, zaś na attyce tych kolumn znajduje się 140 posągów postaci świętych. Co ciekawe, jednym z nich jest Polak – święty Jacek Odrowąża, W centralnym miejscu placu można podziwiać egipski obelisk, który pamięta jeszcze czasy prześladowań chrześcijan – jego powstanie to około XIII w Wedle tradycji był nawet świadkiem męczeńskiej śmierci świętego Piotra oraz innych chrześcijan. Kiedyś stał on w cyrku Nerona na cześć Juliusza Cezara, lecz w 1585 r. papież nakazał przeniesienie tegoż obelisku na środek placu. Obelisk ma prawie 40 metrów wysokości, zaś na jego szczycie przechowywane są relikwie Krzyża Świętego jako symbol zwycięstwa chrześcijaństwa nad elementy na Placu Świętego Piotra Po obu stronach obelisku znajdują się dwie takie same fontanny – jedna z nich została zaprojektowana w w 1614 r. przez Maderna, druga zaś w 1675 r. przez Berniniego. Pomiędzy kolumnadą a bazyliką znajduje się Spiżowa Brama, której strzeże Gwardia Szwajcarska. Jest to jedna z trzech bram, którymi można dostać się do państwa Watykan. Z Placu Świętego Piotra można oczywiście podziwiać Bazylikę Świętego Piotra, a także Kaplicę Sykstyńską. Wydarzenia na Placu Świętego PiotraPlac Świętego Piotra był miejscem wielu niezwykle ważnych wydarzeń i uroczystości kościelnych, w tym licznych kanonizacji i beatyfikacji. Na placu w 1981 r. papież Jan Paweł II został postrzelony przez zamachowca. Dotychczas największe uroczystości to:beatyfikacja Jana Pawła II – ok. 1,5 mln wiernych;kanonizacja Jana XXIII i Jana Pawła II – ok. 800 tys. wiernych;pogrzeb Jana Pawła II – ok. 300 tys. wiernych;ogłoszenie wyboru Jorge Mario Bergoglio na papieża – ok. 250 tys. wiernych. Zwiedzanie Placu Świętego PiotraNależy zaznaczyć, że zwiedzanie Placu Świętego Piotra jest umożliwione wszystkim chętnym i to na dodatek całkowicie bezpłatne. Na plac można wejść w każdej chwili dnia i nocy, nie jest on zamykany o żadnej porze. Główne wejście na plac znajduje się od strony wspomnianej już Via della Conciliazione. Warto pamiętać, że chętnych do odwiedzenia Placu Świętego Piotra nie brakuje, więc zwykle zwiedzanie odbywa się wraz z tłumem innych turystów. Oczywiście w sezonie letnim i w godzinach szczytu tych osób jest więcej, natomiast wybierając się na plac wcześnie rano lub pod koniec dnia, możemy liczyć na nieco mniejszy ścisk. Zwiedzanie Placu Świętego Piotra warto od razu połączyć ze zwiedzaniem innych watykańskich zabytków, takich jak Bazylika Świętego Piotra i Muzea Watykańskie. Wszystkie te miejsca znajdują się niedaleko od siebie, więc połączenie ich zwiedzania jest z pewnością dobrym pomysłem. Pamiętajmy również, że przed wejściem na Plac Świętego Piotra, obowiązkowo trzeba przejść przez kontrolę bezpieczeństwa. Przed bramkami wykrywającymi metal ustawiają się kolejki, które często są dość długie, więc warto uzbroić się w cierpliwość oraz coś do picia. W okolicach Placu Świętego Piotra znajduje się wiele restauracji i kawiarni, w których można zarówno zjeść smaczny obiad, jak i po prostu usiąść i napić się kawy. Nie musimy więc martwić się o zabranie ze sobą prowiantu na czas zwiedzania. Jeśli jesteś zainteresowany zwiedzaniem Rzymu musisz zainteresować się także artykułem Zwiedzanie na Placu Świętego PiotraPlac Świętego Piotra to oczywiście miejsce bezpośrednio związane z kultem religijnym i z chrześcijaństwem w ogóle. Jeżeli ktoś chciałby podczas zwiedzania jednocześnie wziąć udział w jednej z uroczystości kościelnych organizowanych na placu, to oczywiście jest taka w każdą środę o godzinie 9 rano na Placu Świętego Piotra odbywają się audiencje generalne z udziałem papieża. Bilety na audiencje generalne są bezpłatne, a kalendarz ceremonii papieskich z ich rozpiską można znaleźć w Internecie na stronie Prefektury Domu Papieskiego. Ponadto co niedzielę o godzinie 12:00 na Placu Świętego Piotra odbywa się modlitwa Anioł Pański z udziałem papieża. Wzięcie udziału w takiej uroczystości nie wymaga posiadania żadnych biletów, natomiast trzeba pamiętać, że takie wydarzenia przyciągają tłumy wiernych i turystów. Plac Świętego Piotra został co prawda zaprojektowany z myślą o tym, aby zmieścić jak największą ilość wiernych, jednak mimo to, warto dotrzeć na miejsce z dużym wyprzedzeniem.} Transmisje na żywo z Placu Świętego Piotra (Piazza San Pietro) w Watykanie, geograficznie położonego w granicach Rzymu. Jest to duży plac przed Bazyliką św. Piotra, zwaną także Bazyliką Watykańską. W samym centrum tego placu wznosi się egipski obelisk.

Kolumnada Berniniego w Watykanie to jeden z najbardziej niezwykłych i znanych zabytków na świecie. Jego lokalizacja, przed budynkiem bazylika św. Piotra, ale też jego wspaniałość i widowiskowość. Został zbudowany przez Papież Aleksander VII powitać wszystkich, którzy przybyli do świątyni watykańskiej. Wcześniej plac św. Piotra był prostokątny i znajdował się na wysokości około dziesięciu metrów między stopniami bazyliki a jej przeciwległą stroną. Kolumnada Berniniego w Watykanie zakończyła tę skłonność i skonfigurowała jeden z najbardziej znanych placów na świecie. Wskaźnik1 Autor2 Kolumnada Berniniego w Watykanie, wielkie dzieło3 Okolice kolumnady Berniniego w Watykanie4 Ciekawostki związane z pomnikiem5 Jak dojechać na Plac Świętego Piotra Autor Neapolitański Gian Lorenzo Bernini Był malarzem i architektem, ale przede wszystkim rzeźbiarzem. Przywiązany do baroku, jego umiejętność rzeźbienia w marmurze sprawiła, że ​​został uznany za następcę Michelangelo. Głęboko religijny, oddał swoje talenty w służbie Kontrreformacja, co sprawiło, że cieszył się przychylnością papieży. Wśród jego wielkich dzieł są baldachim Świętego Piotra, także w Bazylice Watykańskiej; the grób Urbana VIII; Ekstaza Świętej Teresy las Fontanny Czterech Rzek i Barki. Zdolny nadać swoim rzeźbom rzadko dorównującą wyrazistość, Bernini zmarł w Rzymie 28 listopada 1680 roku. Kolumnada Berniniego w Watykanie, wielkie dzieło Jednak chyba najbardziej znanym dziełem Berniniego jest ta przestrzeń, w której musiał wykorzystać zarówno swoją wiedzę architektoniczną, jak i rzeźbiarską. Ponieważ zaprojektował zarówno kolumnadę, jak i teren, na którym miała być zainstalowana. Zgodnie z życzeniem papieża Aleksandra VII, symbolizuje uścisk wierzących którzy przyjeżdżają odwiedzić Bazylikę św. Piotra. Dlatego składa się z dwóch rzędów kolumn otaczających gigantyczny owal, który przedstawia dwa ramiona otaczające gościa. Fragment kolumnady Berniniego w Watykanie Watykańska kolumnada Berniniego 284 imponujących kolumn 16 metrów każdy i podzielony na cztery rzędy. Ich zwieńczeniem jest tyle samo doryckich stolic, a nad nimi balustrada, na której są 140 figurek świętych, dziewic, męczenników i doktorów Kościoła. Co ciekawe, figury te nie zostały wyrzeźbione przez Berniniego, ale zamówione przez Berniniego Lorenzo Morelli, jeden z jego uczniów. Każdy z tych posągów mierzy 3,20 metra, czyli połowę wysokości Chrystusa i apostołów, które można zobaczyć na fasadzie Bazyliki św. Piotra. Kolumny pochodzą od słynnego marmur trawertynowy i tworzą przestrzeń podzieloną na trzy kryte przejścia. Środkowa, nieco wyższa, została stworzona do przejścia dla pływaków, podczas gdy dwie boki były przeznaczone dla pieszych. Okolice kolumnady Berniniego w Watykanie Ale Bernini nie tylko zaprojektował i zbudował spektakularną kolumnadę. Dbał również o środowisko. Szczególnie pracował z placem i bazyliką. Co do tego ostatniego, uważając schody na jego elewacji za zbyt długie, kazał je wykopać w celu obniżenia ich wysokości. Szanował też kolosalnego obelisk położony w centralnej części placu przy ul Papież Sykstus V w 1586 roku. Ten gigantyczny rzeźbiony kamień został przywieziony z Egiptu przez Caligula w 41 rne. Należy do czasów Nencoreo, faraona XII dynastii, który żył w XX wieku przed Jezusem Chrystusem. W tym czasie znajdował się w Circus Maximus w Rzymie. Po obu stronach obelisku znajdują się również dwie symetryczne fontanny. Jeden został wykonany przez samego Berniniego, a drugi autorstwa Carlo Maderno. A obok tego, na środku placu, kamienny dysk, który wyznacza dokładnie ten punkt geograficzny. Jeśli na nim staniesz, będziesz miał wrażenie, że jest tylko jeden rząd kolumn, ponieważ cztery istniejące są idealnie wyrównane. Bazylika św. Piotra i kolumnada Berniniego W sumie przestrzeń otaczająca Kolumnadę Berniniego zajmuje ogromne eliptyczne przedłużenie o głębokości 320 metrów i średnicy 240. Aby go zbudować, potrzeba było setek ludzi. Podobnie przybyło 44 000 metrów sześciennych marmuru trawertynowego Tivoli, około 30 kilometrów od Rzymu. Może pomieścić 300 000 osób. Ta wspaniała praca jest tak doskonała, że ​​kolumny zwiększają swoją średnicę na zewnątrz, aby skorygować możliwe optyczne zniekształcenie jej kontemplacji. Podobnie iz tego samego powodu fasada budynku bazylika św. Piotra jest połączony z placem dwoma zbieżnymi ramionami, które zapewniają poczucie bliskości. Ponadto kolumnada Berniniego została specjalnie zaprojektowana, aby stanowić wizualną oś Bazyliki św. Piotra. Kopuła Michała Anioła Ciekawostki związane z pomnikiem Jeśli chodzi o to wspaniałe dzieło Berniniego, jest kilka ciekawostek, które z pewnością Cię zainteresują. Pierwsza to to wyznacza granicę między Włochami a Państwem Watykańskim. Docenisz to w marmurowej linii znajdującej się na ziemi i przecinającej plac z boku na bok. Dokładnie, aby dostać się na Plac św. Piotra, najlepiej jest dostać się drogą prostoliniową Via de la Conciliazione, która część Castel Sant'Angelo i dociera do tego. Ale to miejsce wciąż oferuje kolejną ciekawostkę. Bardzo blisko środka placu znajduje się kamień przedstawiający Różę Wiatrów, a wokół niego czerwony bruk. Jeden z nich ma z ulgą serce, które według legendy jest sercem cesarza. Nero, wielki prześladowca chrześcijan. Posągi na kolumnadzie Berniniego Jak dojechać na Plac Świętego Piotra Nie będziesz miał problemu z dostaniem się do imponującego pomnika, ponieważ znajduje się tam autobus turystyczny który zatrzymuje się na placu. Ale jeśli wolisz iść samemu, najlepiej jest wziąć plik Metro Ottaviano. Podsumowując, Kolumnada Berniniego w Watykanie Jest to jedno z najbardziej imponujących dzieł włoskiego artysty, a w ogóle baroku. W rzeczywistości jego formy i posągi służyły jako wzór dla wielu innych dzieł tamtych czasów. Nie chcesz jej poznać? Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.

Krew papieża na świętym placu. Il canto dell colombo -. Pieśń gołębia, gołębi lament. Nad kolumnada nad tłumem wiernych, Którym nagle wszystko zabrano. Poderwały się pierwsze, Biały ból uniosły na skrzydłach, Aby Jemu było lżej cierpieć, Aby wrócił tu,

Kolumnada Berniniego – dla umocnienia wiary, oświecenia i przekonania niewiernych Widok na plac św. Piotra i kolumnadę Berniniego oraz tzw. spinę (areał między placem a zamkiem św. Anioła), zdjęcie z 1922 roku Jej rozmach najlepiej można docenić, patrząc z perspektywy kopuły Bazyliki św. Piotra. Przed nami rozpościera się jedno z ostatnich monumentalnych dzieł baroku – symbol znaczenia Stolicy Apostolskiej i jej przedstawiciela na ziemi – papieża Aleksandra VII. To on zlecił swemu zaufanemu architektowi, Gian Lorenzo Berniniemu, pracę nad ukształtowaniem placu, tak aby zadziwiał, zdumiewał i budził respekt. Realizacja tego zadania zarówno pontifeksowi, jak i jego architektowi udała się znakomicie. Jej rozmach najlepiej można docenić, patrząc z perspektywy kopuły Bazyliki św. Piotra. Przed nami rozpościera się jedno z ostatnich monumentalnych dzieł baroku – symbol znaczenia Stolicy Apostolskiej i jej przedstawiciela na ziemi – papieża Aleksandra VII. To on zlecił swemu zaufanemu architektowi, Gian Lorenzo Berniniemu, pracę nad ukształtowaniem placu, tak aby zadziwiał, zdumiewał i budził respekt. Realizacja tego zadania zarówno pontifeksowi, jak i jego architektowi udała się znakomicie. A teraz musimy wyobrazić sobie to miejsce na początku XVII stulecia. Bazylika San Pietro in Vaticano wreszcie została ukończona, a ten, który tego dokonał, czyli papież Paweł V, nakazał wyryć na frontonie fasady swoje imię, jakby zapominając, że świątynia była wspólnym dziełem wielu papieży, począwszy od Juliusza II. Megalomanię Pawła V wyśmiewał też w tym czasie Pasquino, twierdząc, że imię Chrystusa, albo choćby świętego Piotra, byłoby bardziej na miejscu. Monumentalna bazylika była ukończona, ale przed nią istniało tylko klepisko odgradzające świątynię od gęsto zaludnionego Borgo z wąskimi i ciemnymi uliczkami. Wspomniany papież Aleksander VII i jego znakomity architekt Gian Lorenzo Bernini w 1656 roku zabrali się energicznie do dzieła. Obaj w równej mierze byli pomysłodawcami tego gigantycznego przedsięwzięcia. Zachowany rysunek Berniniego przybliża nam jego zamysł – stworzenia eliptycznego placu (Piazza di San Pietro), który otaczałaby kolumnada podobna do ramion Chrystusa. To jakby wielki amfiteatr, na środku którego znajdują się wierni w objęciach swego Kościoła. Ale nie tylko oni, gdyż – jak pisał Bernini – plac i kolumnada miały nie tylko umocnić w wierze katolików, ale też na nowo przyjąć heretyków, a niewierzących „oświecić w wierze”. Możemy sobie wyobrazić, jak trudnym zadaniem było stworzenie czegoś tak monumentalnego bez popełnienia kardynalnych błędów – tak by nie przytłoczyć placu zbyt dużymi kolumnami i trafić we właściwe proporcje. Niełatwo było też znaleźć prawdziwą armię robotników do pracy przy tak ogromnym przedsięwzięciu. I tu papież przyszedł architektowi w sukurs. Jako przeciwnik żebraków i włóczęgów, którzy oblegali teren wokół bazyliki, wpadł na dobry pomysł: zamiast żebrać na ulicach, mieli oni pracować. Sytuacja rzymian również nie była łatwa. Epidemia dżumy, która spadła na miasto, zdziesiątkowała jego mieszkańców i wielu pozbawiła środków do życia. Praca przy budowie kolumnady stawała się więc dla papieża nie tylko darem dla Boga, ale także sposobem na pozbycie się z Rzymu bezrobocia i biedy. Zaprojektowana przez Berniniego kolumnada składała się z 284 monumentalnych, wysokich na 15 metrów kolumn i 88 pilastrów. Zaplanowane zostały w taki sposób, by nie tylko nie odrywać wzroku od bazyliki, ale wręcz ją uwznioślać, a równocześnie zamykać plac szpalerem poczwórnych, zadaszonych filarów. Zadaszenie to miało służyć pielgrzymom do wypoczynku (często nocnego), ale też do celebrowania procesji. Początkowo myślano o wykończeniu ich kapitelami korynckimi, ale w ostatnim momencie zdecydowano się na doryckie – czyli proste w formie. Same kolumny nie mają tej samej kubatury i przekroju. Stopniowo się zwężają – dlatego stając w dwóch oznaczonych na biało punktach między obeliskiem (obelisk Vaticano) a fontannami (fontane di Piazza San Pietro), możemy zaobserwować przedziwne zjawisko optyczne. Cztery kolumny wydają się jedną. Kolumnadę wykończono attyką, którą dekorują zastępy świętych – herosów wiary. Nad każdą kolumną ustawiono po jednej figurze – jest ich w sumie 140 i mierzą około 3 metrów wysokości. Po lewej (stojąc plecami do bazyliki) zobaczymy męczenników czasów wczesnego chrześcijaństwa i założycieli zakonów, po prawej znajdują się ci młodsi – papieże, biskupi i nowożytni święci. W zamyśle Berniniego wierni, zebrani na placu przed obliczem zakutych w posągi świętych Piotra i Pawła i mający przed sobą fasadę najważniejszego domu bożego na świecie, w otoczeniu wykutych w marmurze przywódców Kościoła mieli poczuć bezpieczeństwo i przynależność. Bernini wymyślił figury, ale ich projektu i wykonania podjęli się jego dwaj uczniowie – rzeźbiarze Lazzaro Morelli i Giovanni Maria de Rossi wraz ze swoimi warsztatami. Część rzeźb powstała w XVII wieku, część natomiast dopiero między 1700 a 1721 rokiem za pontyfikatu Klemensa XI. Ciekawy był proces ich tworzenia. Gotowe bloki marmuru, docięte do przewidywanej wielkości 3 metrów, początkowo obrabiano z grubsza, nadając im pierwsze szlify w urządzonym na terenie Watykanu magazynie zwanym Santa Marta. Następnie ustawiano je na szczycie kolumnady, aby dokończyć dzieło pod gołym niebem. Prawie gotowe ściągano ponownie na dół do magazynu, aby je dokończyć, wycyzelować i wypolerować. Każda z figur jest samodzielnym dziełem sztuki, niestety, dla oka patrzącego z perspektywy placu mało dostępnym. Attykę dekoruje oprócz tego powtarzający się w sześciu miejscach herb Aleksandra VII (sześć ułożonych w piramidę gór i drzewo dębu), zaświadczając o znaczeniu rodu Chigi. Sama kolumnada miała kończyć się rodzajem zaplanowanego przez Berniniego portyku zamykającego plac od strony Borgo. Jego celem było wywołanie efektu zaskoczenia. Gdy wychodząc z wąskich uliczek Borgo, przybysz stawał nagle przed portykiem, miał być oczarowany teatralną wręcz inscenizacją tego zakątka. Po śmierci papieża Aleksandra VII w 1667 roku nie doszło jednak do wybudowania tej części, a kolejne wieki przyniosły rozwiązanie zupełnie odmienne. Powstało stosunkowo niedawno, bo za czasów Benito Mussoliniego, za sprawą wyburzenia tzw. spiny, czyli kwartału budynków znajdujących się między placem a nadbrzeżem Tybru. W ten sposób doszło do realizacji znanej nam dzisiaj aranżacji, w której kolumnada Berniniego przechodzi bezpośrednio w Piazza Pio XII, a następnie w stworzoną w latach trzydziestych XX wieku monumentalną arterię via della Conciliazione. Zamiast więc efektu niespodzianki, jaki planował Bernini, z daleka już dostrzegamy fasadę bazyliki, a prowadząca do niej szeroka ulica jest swoistą uwerturą, która stopniowo przybliża nas również do dzieła Berniniego.

YMYx61Y. 316 100 263 143 9 101 97 447 354

kolumnada na placu św piotra